Op een warme zomermiddag in augustus kwamen we bij elkaar. De gemeente was in het oude stadhuis onze gastheer. De middag werd geopend met de reden van deze bijzondere bijeenkomst. In feite was deze BVO Outdoors ad hoc ingepland, naar aanleiding van de uitkomsten van het rioolonderzoek dat in maart plaats heeft gevonden en van waaruit schrikbarende hoeveelheden genoten drugs in ons stadje is gebleken. Het bestuur heeft in een jaarlijks overleg met de burgemeester en wethouders gemeend om de handschoen op te pakken en om een bijeenkomst te organiseren over drugs, teneinde de openheid erover, ook in ons bedrijfsleven te bevorderen. Het bleek een indrukwekkende bijeenkomst, met persoonlijke verhalen waar we niet over uitgesproken raakten. Om 20:00 uur gingen de aanwezige leden al dan niet de eigen schuld en schaamte overwegend, weer zijns weegs.

Allereerst werden de aanwezigen (ongeveer 20) op het hart gedrukt om alles dat er deze namiddag zou worden besproken vertrouwelijk te behandelen. Natuurlijk, en graag, thuis vertellen dat je erbij was geweest, en wat voor indruk het op je heeft gemaakt, maar niet vertellen wie wat wanneer zei. Ad de Regt, de wethouder van o.a. Volksgezondheid nam ons in een inleiding mee naar de aanleiding en uitkomsten van het onderzoek. Het is voor 99% uitgesloten dat er een alternatieve verklaring is voor de extreem hoge vondst van door het lichaam afgescheden amfetamine en andere drugs. De wethouder stelde zich open voor alternatieve verklaringen, mochten die nog bij de aanwezige leden heersen; dat had hij graag, omdat er dan een minder groot risico voor de volksgezondheid zou zijn.

‘Wat is het probleem?’ en ‘Waar bemoeit de overheid zich mee?’ waren gestelde vragen, waarop werd aangegeven dat verslaving leidt tot maatschappelijke kosten, die de overheid moet betalen. Dat wil de overheid liever niet, vandaar.

Aan de handhavers wordt gevraagd wat die doen en het wordt duidelijk dat wij als bevolking met moed de politie kunnen helpen om mensen die strafbare feiten plegen met drugs, voor strafbare feiten kunnen laten oppakken. Dat we dat in Oudewater niet gewend zijn, lijkt hierdoor niet te helpen in de bestrijding van criminaliteit. Het lijkt er op of wij als bevolking de namen wel kennen, maar de politie niet en alleen dan kan er een gerichte actie plaatsvinden. Daarnaast is het echter ook zo.

Paula Schut van Victas, de instelling voor Verslavingszorg waar inwoners van Oudewater aanspraak op mogen doen vertelt feiten en cijfers over verschillende soorten drugs en beschrijft de fasen die over het algemeen doorlopen worden voordat er sprake is van een verslaving. Eerst de kennismaking met drugs, dan het sociale gebruik (bij gelegenheden) , dan gewoontegebruik, excessief gebruik en ten slotte verslaving. Ook bespreekt ze hoe de ene mens wel en de andere mens niet verslaafd raakt door het samenspel van risicofactoren en beschermende factoren.

Informatie, ook over de verschillende type drugs, of de werkende stof opwekkend is, of juist stemmingsdrukkende effecten geeft of beeldvervormingen.

Hierna worden de handhavers gevraagd om de zaal te verlaten, opdat de persoonlijke verhalen zonder blad voor de mond verteld konden worden. Onder de leden werden persoonlijke verhalen verteld. Indrukwekkend en pijnlijk. Machteloos, niet begrepen voelen en daarnaast schuldgevoelens en schaamtegevoelens. Bang voor de gevolgen die een negatieve invloed zouden hebben op de betrokkenen. Ook was er ruimte voor een positieve ervaring met medicinale cannabis (waar de werkzame stof uit werd gehaald).  Een boeiende namiddag/vroege avond die om 20:00 uur werd afgesloten.